Saab streeft ernaar om de assemblage van auto's deze week te hervatten. Week 35 dus, ofwel 29 augustus - op zijn vroegst. Vooralsnog is dit streven nog niet gelukt. Het is ook gemakkelijker gezegd dan gedaan.
Er komt namelijk heel wat bij kijken om de productie weer op gang te krijgen. Waarom het zo lang moet duren, is best verklaarbaar. En of het gaat lukken, is maar zeer de vraag.
Saab zelf zegt dat eerst de aanvoer van alle benodigde onderdelen zekergesteld moet zijn. En dat is nog niet het geval. Victor Muller deed er op de aandeelhoudersvergadering in mei luchtigjes over: 'Het is nu alsof het vrijdagmiddag is en de band stilstaat voor het weekend. Als er weer geld is, dan wordt het weer maandagochtend. Dan drukken we op de knop en dan gaan we weer draaien.'
Maar zo simpel is het niet. Saab heeft zichzelf verder in de nesten gewerkt dan nodig is. Om twee redenen: leveranciers zijn nog steeds niet allemaal betaald en het duurt te lang.
De incassoprocedure die momenteel loopt namens een aantal bedrijven, laat zien hoe ver weg een akkoord met alle 820 toeleveranciers is. Dat sommigen op zo'n manier om hun geld moeten bedelen, belooft weinig goeds voor hun vertrouwen in Saab.
Omdat het zo lang duurt, moeten leveranciers omzien naar alternatieven. Zij kunnen het zich niet permitteren om maandenlang met de armen over elkaar te zitten totdat Saab weer eens wat spulletjes bestelt. Sommigen hebben al personeel moeten ontslaan. Of hebben andere opdrachtgevers gezocht.
Soortgelijks
Bij Spyker speelde begin 2007 iets soortgelijks. Toen betaalde de sportwagenfabrikant verschillende leveranciers te laat waardoor die stopten met leveren. Vervolgens duurde het behoorlijk lang voordat de productie weer op de rit was. Spyker was zijn zogeheten productieslots bij leveranciers kwijtgeraakt. Ofwel, de capaciteit die zij hadden ingeruimd voor de productie van spullen voor Spyker, hadden ze intussen ingevuld met iets anders. Om die planning weer te veranderen, kost tijd.
Er is een belangrijke factor die de bereidheid bij Saabs leveranciers kan maken of breken: de mate van afhankelijkheid. Grote leveranciers en zij die een groot deel van hun omzet halen uit de orders van Saab, zullen bereid zijn mee te werken aan de productieherstart.
Maar bedrijven voor wie Saab een kleintje is, lopen minder hard. Het Nederlandse Nedschroef bijvoorbeeld, of anderen buiten Zweden. Voor hen is het simpel: eerst een deugdelijke oplossing voor de schuld en uitzicht op betaling, anders geen spullen. Als er een paar van dergelijke partners het laten afweten, dan kan de productie nog niet op gang komen.
Al ontbreekt er maar één onderdeeltje, dan kunnen de auto's feitelijk niet afgebouwd worden. Tenzij er zicht op is dat dat snel komt. Zo heeft DAF Trucks ooit een hele startbaan van vliegveld Eindhoven volgezet met vrachtauto's die van de band rolden, maar waar een klein onderdeel aan ontbrak dat korte tijd later alsnog werd aangebracht.
De bereidheid om met Saab mee te denken en mee te werken neemt bij sommige partijen af. En dat is misschien nog wel gevaarlijk dan tijdelijk geldgebrek.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten