Laaiend moet hij zijn geweest. Victor Muller voelt zich ernstig gepasseerd door Guy Lofalk, de bewindvoerder die de reorganisatie van Saab leidt, maar er geen heil meer in ziet. Lofalk wil de reorganisatie beëindigen, maar Muller wil Lofalk laten vervangen. Volgende week doet de rechter uitspraak.
De woede van Muller over Lofalks handelen was bijna hoorbaar in een interview met de Zweedse radiozender P4. Daarin beschuldigt Muller Lofalk ervan buiten de grenzen van zijn mandaat te zijn gegaan. Muller bevestigde dat Lofalk heeft geprobeerd om Saab te verkopen aan de Chinese Volvo-eigenaar Geely en dat hij vervolgens heeft geprobeerd om Saab Automobile los te maken uit de holding Swedish Automobile (afgekort Swan) en rechtstreeks te verkopen aan Pang Da en Youngman. 'Onacceptabel', brieste Muller voor de radio.
Mullers eigen belang
De argeloze lezer zal zich afvragen waarom Muller daar nou zo gebeten op reageert. Lofalk deed gewoon zijn werk. Goed beschouwd is verkoop van de werkmaatschappij Saab Automobile aan de Chinezen misschien wel een goede oplossing. Maar dat druist in tegen Mullers eigen belang. Goed voor Saab is namelijk niet per se goed voor Muller.
Muller wil koste wat kost Saab Automobile binnen de Swan-holding houden en er externe financiers geld in laten investeren. Alleen dan heeft de holding waarde. Zelf heeft Muller sinds de oprichting van Spyker in 2000 vele miljoenen in het bedrijf gepompt. Die kunnen er alleen met winst uitkomen als Swan een winstgevende onderneming wordt.
Kortom, Muller wil cashen zoals iedere investeerder dat wil. Dat kan Muller alleen als de holding Swan en zijn belang daarin de eigenaar blijft van Saab. Als Saab wordt verkocht, blijft de holding leeg achter - en blijft Muller met lege handen achter. Er is hem alles aan gelegen om dat te voorkomen. Hij zal dan ook alleen een oplossing accepteren waarbij Saab Automobile binnen Swan blijft en hijzelf invloed kan blijven uitoefenen.
Centrum van de macht
Muller wil altijd in het centrum van de macht blijven. Weliswaar zoekt hij een nieuwe CEO voor Saab, en zodra die er is, stapt hij opzij, maar alleen om dan zelf president-commissaris te worden. Niet meer de dagelijkse uitvoering, maar wel de controle.
Tot nu toe had Muller bij Saab mensen om zich heen die hij kon beïnvloeden. Maar met de komst van Lofalk werd dat anders. Lofalk heeft als door de rechter benoemde bewindvoerder een onafhankelijke positie. Dat Lofalk naar China afreist voor gesprekken en daarbij geen vertegenwoordigers van Saab meeneemt, voelt Muller als een dolksteek in de rug. Hij kan er niet tegen dat mensen dingen buiten zijn controle om doen. En wat hem niet bevalt, dat moet uit de weg geruimd worden.
Muller is sta-in-de-weg
In Zweedse media gaat het gerucht dat Lofalk van de Zweedse overheid de instructie heeft gekregen om Muller buitenspel te zetten. Bijna twee jaar geleden was Muller de grote redder van Saab, maar intussen is de Zweden wel duidelijk geworden dat die redding binnen zeer korte tijd is uitgelopen op een fiasco, zonder uitzicht op een deugdelijke oplossing.
Juist omdat Muller altijd alles zelf wil doen en heeft gedaan, slaat het verwijt voor het falen van Saab sterk terug op hem. Tijd voor een andere oplossing, denken de Zweden, en daar is Muller alleen maar een sta-in-de-weg bij.
Maar Muller van het toneel te krijgen, lukt zomaar niet. Tot nu toe wist hij altijd te overleven. Maar zo erg als Guy Lofalk aan zijn stoelpoten zaagt, dat heeft tot nu toe nog niemand gedaan.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten